آن کتاب آسمانی یادت هست؟
اسمش قرآن بود.
کلمه های خدا بود در دستهای پیامبر.
با اینکه این روزها ،این کلمه ها همه جا هست، اما کسی آنها را نفس نمی کشد،کسی با آنها زندگی نمی کند. تو اما کلمه های خدا را نفس بکش و زندگی کن...
دیگر چه بگویم... که تویی و کلمه و خداوند...

مردم این روزها قیمت هر چیزی رو میدونن ،
ولی ارزش هیچی رو نمیدونن ..!

وقتی تن ِ کسی رو زخمی کنی ، دیگه بعدش نوازش کردنش فقط دردشو بیشتر می کنه ...

امشب دوباره دلم شور مي زند......!!!
مي ترسم صبح كه از خواب بيدار مي شوم از قاب عكس هم رفته باشي......
از تو كه بعيد نيست....!!

به سلامتی اونیکهـــــ...
میتونه منو بخندونهـــــ....
زمانیکه اصلا نمیخام حتی ی لبخند بزنمـــــ...

چه شتابی است به راه؟؟
شاید آن نقطه نورانی راه چشم گرگان بیابان باشد

...و....
........میدانم داشتنش فقط یک آرزوست ...
..............اما من با همین آرزو زندگی خواهم کرد..

خدایا !
من چیزی نمیبینم .
آینده پنهان است.
ولی آسوده ام ،
چون تو را می بینم
و تو همه چیز را . . .

مردها با چشماشون گریه نمیکنند...پا میشن یه سیگار برمیدارن میرن تو بالکن...

خداوندا با تو سخن میگویم:
ناتوان بودم یاریم کردی
گمراه بودم هدایتم کردی
تنها بودم صدایم کردی
اسیر بودم رهایم کردی
زشت بودم نگاهم کردی
الوده بودم پاکم کردی
محکوم بودم ازادم کردی
انگشت نما بودم انگشت شمارم کردی
تو را سپاس میگویم که نجاتم دادی

گفته باشم!!!تا زمانی که...خواسته ای از کسی نداری...خواستنی هستی!

حسین جان؛
سائل و
سینه زن و
سیب،
سحر،
سوره فجر،
سوزدل بهرعزای تو دمادم داریم،
هفت سین کرمت جور همیشه آقا،
ما فقط یک "سفرکرببلا"کم داریم